نقش پلیس در پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرّر با تکیه بر اسناد بین‌المللی

زمینه و هدف: ‌‌بزه‌دیدگی مکرر از چالش‌های مهم متولیان سیاست جنایی به‌خصوص پلیس تمامی کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران ‌‌است که با اتخاذ تدابیر کیفری و غیرکیفری در ‌‌پیش‌گیری از وقوع آن تلاش ‌‌می‌کنند. اهمیت این موضوع تا اندازه‌‌‌ای است که در اسناد بین‌المللی نیز مورد توجه اندیشمندان عرصه جرم‌شناسی قرار گرفته است که ‌‌می‌توان به سندهای اصول بنیادی دادگری برای ‌‌بزه‌دیدگان و قربانیان سوء استفاده از قدرت، (رهنمودهای دادگری در موضوع‌‌‌های شامل کودکان ‌‌بزه‌دیده و گواه جرم) اشاره کرد. ‌‌‌روش‌شناسی‌‌‌: مقاله حاضر کاربردی و از نوع توصیفی تحلیلی بوده و تحلیل اطلاعات به صورت کتابخانه‌‌‌ای و ‌‌‌فیش‌برداری از منابع است. یافته‌‌‌‌ها‌‌‌: تحقیق حاضر نشان ‌‌می‌دهد که نیروهای پلیس ‌‌می‌تواند از طریق دستگیری ‌‌بزه‌کاران فعال در تکرار ‌‌بزه‌دیدگی، حفاظت از ‌‌بزه‌دیدگان، نظارت بر اجرای مجازات‌‌‌های اجتماعی، حفاظت از هویت و آبروی ‌‌بزه‌دیده و بستگان وی، همکاری و مشارکت با شهروندان، ارائه خدمات اجتماعی و آموزش و اطلاع‌رسانی از ‌‌بزه‌دیدگی و تکرار آن ‌‌پیش‌گیری ‌کرد. نتیجه‌گیری‌‌‌: همگام با پیشرفت‌‌‌های ‌‌بزه‌دیده‌شناسی پلیس کشورهای توسعه یافته با اقتباس از اسناد بین‌المللی رویه‌‌‌های عملی خود را به سمت و سوی ‌‌بزه‌دیده محوری سوق داده‌اند. سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران بر خلاف آنها در برخی قوانین بدون انسجام و به صورت پراکنده به این چالش مهم و  نقش پلیس در ‌‌پیش‌گیری از آن پرداخته است.